"Het zit allemaal in de ogen" en andere leugens: Een kritiek op hedendaags emotieonderzoek

door

De sisyfusarbeid van glimlachen

Als slachtoffers van de westerse media en beleefde positiviteit is sociaal glimlachen een verwacht onderdeel geworden van onze dagelijkse interacties. We glimlachen voor ja; we glimlachen voor nee. We glimlachen voor hallo, tot ziens, alsjeblieft en bedankt. We spoelen. We herhalen.

Sisyphus en de smiley

Deze verwachtingen verlaten ons niet zodra we achter gesloten deuren zijn. Ze reiken verder dan persoonlijke aardigheden en nestelen zich in onze online personages. Statische afbeeldingen van onze gezichten vormen regelmatig de leidraad bij de eerste indrukken van zowel collega's als vreemden. Of het nu de zakelijke stijl voor LinkedIn is, de groepsfoto-grijns voor Facebook of de zorgeloze knipoog voor Bumble - je glimlach wordt beoordeeld, online en offline.

Authenticiteit versus perceptie

Omdat glimlachen zo'n belangrijk onderdeel is van onze sociale interacties, is niet elke lipcorrectie voldoende. Hoe anderen onze authenticiteit ervaren is essentieel. Ons vermogen om emotionele oprechtheid in te schatten is niet alleen belangrijk om sociaal te overleven, maar om te overleven in het algemeen. In de meeste gevallen is het verkeerd inschatten van de echtheid van een aardigheidje niet van belang, maar in sommige gevallen kan het ons in levensbedreigende situaties brengen.

Veel factoren spelen een rol in hoe we de authenticiteit achter een glimlach beoordelen, maar hoe betrouwbaar zijn die factoren?

Het op de proef stellen

Een paar maanden geleden postte ik twee foto's van mezelf terwijl ik glimlachte - een bewust geposeerde/niet-respons-gebaseerde** en een spontane/respons-gebaseerde**. Ik vroeg publieksleden op alle sociale mediaplatforms welke zij beschouwden als de authentieke glimlach en welke zij beschouwden als de geposeerde glimlach.

Ik heb meer dan 170 reacties ontvangen; 85% van hen hadden het mis.

Foto prompt van post hieronder. Zie originele post hier.

gevoelde en niet-gevoelde glimlachpeiling - authentiek - echt - inauthentiek
gevoelde en niet-gevoelde glimlachpeiling - authentiek - echt - inauthentiek

 Antwoord onthuld aan het einde van het bericht.

OPMERKING: Terwijl 90 reacties afkomstig waren van platforms waar antwoorden van andere kiezers zichtbaar waren, waren 80+ reacties afkomstig van platforms waar kiezers eerdere reacties niet konden zien. Ongeacht het platform en de zichtbaarheid van de kiezer, bleef de 85%-trend stabiel.

TERMEN EN DEFINITIES

Omdat het woord "authentiek" op verschillende manieren geïnterpreteerd kan worden, is het belangrijk om de definitie van de lezer af te stemmen op de bedoeling van de schrijver. Ik definieer mijn termen dus als zodanig:

authentiek / ongeposeerd / gevoeld: Gezichtsuitdrukking werd niet bewust geforceerd. De expressie was een spontane reactie op een interne of externe stimulus. De resulterende expressie werd geëvalueerd - door de expressiegever (persoon die de reactie/expressie ervaart) - als een weerspiegeling van de interne affectieve ervaring van de expressiegever.

inauthentiek / geposeerd / niet gevoeld: Gezichtsuitdrukking werd opzettelijk geforceerd om een affectieve respons te imiteren en een publiek te misleiden. De interne affectieve toestand van de expressiegever en de uiterlijke expressie waren dissonant. De expressiegever had niet het gevoel dat de resulterende geposeerde expressie een weerspiegeling was van zijn of haar interne affectieve ervaring.
 
glimlach: De gezichtsuitdrukking (geposeerd of ongeposeerd) met verhoogde liphoeken. Wordt meestal gegenereerd door de activering van de grote musculus zygomaticus. Kan al dan niet gepaard gaan met andere gezichtsspieren.

De verwarring begrijpen

Hoe is dit gebeurd? Hoe hebben 85% van de kiezers het fout?
 

Het doel van deze test was om de feilbaarheid van onze veronderstellingen over gezichtsuitdrukkingen van emotie aan te tonen - en dat is precies wat er is gebeurd. Als ik videoclips had opgenomen in plaats van foto's, weet ik zeker dat het publiek veel beter had gepresteerd. Stilstaande beelden vormen momenteel de ruggengraat voor een alarmerend deel van het emotieonderzoek en de technologie.. Emoties zitten vol fijne kneepjes en nuances die, zelfs met videobeelden en beweging, hebben we moeite om het echt te begrijpen.

Emoties en gezichtsuitdrukkingen

Emotieonderzoek op basis van gezichtsuitdrukkingen bestaat al tientallen jaren - eeuwen zelfs, als je kijkt naar vroege bijdragers, zoals Charles Darwin. Ongeacht waar je je tijdlijn begint, de basis voor ons huidige begrip van de relatie tussen gezicht en emotie komt grotendeels van de psycholoog en vader van het Facial Action Coding System: Paul Ekman.
 
Terwijl Ekman's onderzoek en geschriften velen van ons hebben geïnspireerd (mijzelf inbegrepen). technologie, de academische wereld en entertainment te afhankelijk zijn geworden van het werk van deze ene medewerker en zijn volgelingen. De overgrote meerderheid van de bedrijven waar ik voor heb gewerkt of waar ik contracten mee heb afgesloten zijn ofwel volledig blind voor en/of ongeïnteresseerd in alternatieve takken van denken. Ik heb gewerkt voor Big Tech en invloedrijke startups op het gebied van het volgen van emoties: Dit is verontrustend.
 
Met de vooruitgang van trackingtechnologie en de toenemende vraag naar realisme in digitale kunst, is het meer dan tijd dat deze industrieën (en waarschijnlijk vele andere) een uitgebreidere aanpak aannemen om emoties en gezichtsuitdrukkingen te begrijpen.
 

Neem grote beweringen met een korreltje zout

zoutvaatje dat emoji-zoutjes schudt - neem beweringen over emoties met een korreltje zout

Hoewel ik Ekmans werk nog steeds hoogacht, heb ik ook geleerd om veel claims over "ware" emotie met een korreltje zout te nemen. Zoals met veel grote vragen in de wetenschap - het hangt ervan af.
 
We moeten op tijd vooruit met nieuw onderzoek en beginnen met meer theorieën, benaderingen en kritieken uit andere bronnen te integreren in onze producten en praktijken. We moeten stoppen met Ekman's emotie-onderzoek als onbetwist evangelie op te dringen en beginnen te putten uit andere bronnen.
 
Het werk van Ekman was revolutionair voor zijn tijd en blijft buitengewoon nuttig; het is echter gedateerd, onvolledig en wordt beschouwd door talrijke leiders in modern emotieonderzoek als zeer onderhevig aan bias. Ja, het is zeker leuk om te geloven dat we echte emotie betrouwbaar kunnen bepalen met regels als: "oogcontractie in een glimlach maakt het een echte uiting van vreugde" of "oprechte uitdrukkingen zijn meer symmetrisch", maar zo eenvoudig is het gewoon niet.

Orbicularis Ocu-lies

In de Ekman en mainstream gedachtegangen wordt gezegd dat om een glimlach oprecht en positief te laten zijn, het orbitale deel van de "orbicularis oculi" (een kringspierachtige spier in het ooggebied) moet worden samengetrokken in combinatie met de grote zygomaticus (de spier die gewoonlijk wordt gebruikt voor het glimlachen met de mond). Dergelijke oog + mond combo glimlachen worden aangeduid als "Duchenne glimlacht.“
 
Door de popularisering van de Duchenne-lach worden bepaalde concepten vaak rondgebazuind in de popcultuur en de wereld van emoties en non-verbaal gedrag:

    • De waarheid zit in de ogen!
    • Je ziet een echte glimlach in de ogen!
Het is waar dat veel spontane uitingen van vreugde, vermaak en andere positieve, op glimlachen gebaseerde uitingen waarschijnlijk orbitale oogcontracties vertonen. Echter, het is ook waar dat veel niet-gevoelde en geposeerde glimlachen vertonen dezelfde spieractivatie, terwijl sommige gevoelde en ongeposeerde glimlachen dat niet doen. Sterker nog, recente onderzoeken die de ideeën achter gevoelde en niet-gevoelde glimlachen herzien hebben gevonden dat de aanwezigheid van samentrekking van de orbicularis oculi geen betrouwbare voorspelling is van gevoeligheid. Het afleiden van emotie is geen kwestie van eenvoudige binaire benaderingen.

In een grote steekproef van spontane (d.w.z. niet geposeerde) glimlachen, vonden we dat weten of een glimlach de Duchenne marker bevatte weinig nieuwe informatie toevoegde over zowel zelf-gerapporteerde positieve emotie als waargenomen positieve emotie wanneer de intensiteit van de glimlach al bekend was. – Girard et al. 2020

Als we bovendien kijken naar de diversiteit van de anatomie van het gezicht, is het uiterlijk van een orbitale contractie sterk afhankelijk van factoren zoals:
 
    • de vorm en grootte van orbicularis oculi
    • de vorm, dikte, lengte en oriëntatie van de grote zygomaticus
    • de ruimtelijke relatie tussen orbicularis oculi, zygomaticus major en andere omliggende spieren
    • vetgehalte en verdeling in het gezicht
    • dynamische aanwezigheid van rimpels
    • leeftijd
    • de aanwezigheid van extra spieren die interfereren met het orbitale gebied
Melinda Ozel lezingenreeks over anatomie voor gevorderden - overlappende voorbeelden van orbicularis oculi en zygomaticus major - verkort
verkorte dia uit mijn diverse expressie & anatomie lezingenserie gericht op bedrijven die zich richten op fotorealistische personages en diverse anatomie

 

Bij sommige mensen overlappen de spieren orbicularis oculi en zygomaticus major elkaar; bij anderen niet. Er zijn ook minder bekende spieren die inherent van invloed zijn op oog-mond interacties bij glimlachen, zoals de:

    • m. malaris medialis
    • orbitozygomatische spier

Deze spieren worden vaak weggelaten uit anatomieteksten omdat ze niet consequent aanwezig zijn bij Europeanen; ze blijven ook onbesproken in emotieonderzoek naar gezichtsuitdrukkingen. Dergelijke omissies hebben ons achtergelaten met grote hiaten in onze kennis en een blanke Europese vooringenomenheid in een aanzienlijk deel van het op Ekman gebaseerde emotieonderzoek. Variatie in uiterlijk beïnvloedt de detecteerbaarheid en de betrouwbaarheid van gezichtscodering, waardoor de methoden van talloze onderzoeken naar spontane en opzettelijke glimlachen onjuist zijn en vatbaar voor valse positieven.

Implicaties voor de academische wereld, technologie en entertainment

Deze complexiteit is van cruciaal belang voor academisch onderzoek, technologie en entertainment. In de academische wereld proberen we meer inzicht te krijgen in ons gedrag. In de technologie proberen we machines te trainen om onze emoties te herkennen en te classificeren. In de entertainmentsector proberen we onze bewegingen en gelaatstrekken tot in de haarzakjes na te bootsen. Maar kunnen we echt vooruitgang boeken als besluitvormers zich verzetten tegen heterogene perspectieven en vasthouden aan een rafelige basislijn van begrip?

Als een glimlach van blijdschap, de meest algemeen erkende en aantoonbaar eenvoudigste emotie om anatomisch te ontleden, zo moeilijk te begrijpen is voor ons, stel je dan eens de chaos voor van complexere en minder gemakkelijk te herkennen emoties.

Aanbevolen lectuur en perspectieven

ANTWOORD: HET BEELD LINKS IS DE SPONTANE, GEVOELDE, ONGEPOSEERDE GLIMLACH.

4 reacties op ““It’s All In the Eyes” and Other Lies: A Critique On Contemporary Emotion Research”

  1. Pingback: Visemvariabiliteit: Knarsetanden & gedempte spraak - Confronteer het FACS
  2. Pingback: Animatietips voor een glimlach - Face the FACS
  3. Pingback: alles over bovenste ooglidverhoger - AU5 - Face the FACS
  4. Pingback: Wangverhoger vs. lid tightener - Face the FACS

Reacties zijn gesloten.

Ontworpen voor studio's en teams

Laten we praten.

Stuur me nu een e-mail

facetheFACS@melindaozel.com