Te veel Lid Tightener glimlachen
Er is een algemeen cliché in animatie: dekselspanner glimlacht.
In het echte leven is er niet één juiste manier om een glimlach over te brengen, en de manieren waarop we glimlachen variëren op zowel individueel als contextueel niveau. Specifiek in animaties is er echter een neiging om het mediale onderooglid te sterk te benadrukken wanneer er op vreugde gebaseerde uitdrukkingen worden overgebracht.
Een groot deel van de echte, op vreugde gebaseerde uitdrukkingen heeft twee belangrijke gezichtsbewegingen: wangverhoger en lip hoektrekker. Hoewel één of beide componenten afwezig kunnen zijn, zijn we geneigd om authenticiteit aan te nemen als we ze allebei zien.
Terwijl dekselspanner glimlachen gebruiken dezelfde spier als wangverhoger glimlacht, de nadruk op vervorming en beweging is anders. Zoals bedekt hier, wangverhogerDe nadruk ligt op de laterale ooghoeken en wangen, waardoor een knijpbeweging rond de ogen ontstaat; dekselontsteker concentreert zich op het onderste ooglid en richt de beweging omhoog en mediaal op de binnenste ooghoeken.
De clichés vermijden
De neiging om te overdrijven dekselspanner-achtige eigenschappen tijdens momenten die bedoeld zijn om geluk of sentimentaliteit uit te drukken, resulteert in een blik die iets te dicht bij de beruchte "smizing" uitdrukking ligt. Zo'n blik mag Tyra Banks dan wel leuk vinden, maar dit is America's Next Top Model niet.
In de toekomst zullen we hopelijk het voorrecht hebben om meer te zien wangverhoger in animatiefiguren. Zelfs als een artiest de wangbeweging weglaat (wat acceptabel is voor 2D maar niet voor 3D), is het nog steeds makkelijk om lateraal knijpen over te brengen.
Het doel van deze oproep is niet om te beweren dat alle geanimeerde glimlachen telkens op een specifieke manier moeten worden gedaan. Variatie en creativiteit zijn van het grootste belang. Op dit moment is er echter weinig variatie en een overvloed aan standaard poses waardoor personages er vaak onoprecht en afgezaagd uitzien.
OPMERKING: Dit is geen verklaring om anatomie voorrang te geven boven stilering. Het is kritiek op een trend die wel wat variatie kan gebruiken. Het is immers mogelijk om beide aantrekkelijk te zijn en principes van expressieperceptie volgen.